Συναρμολογούμενη Κατασκευή: Πολεμικό Tank

Στη σύγχρονη εποχή, άρμα μάχης (τανκ, από τα αγγλικά: tank) είναι ένα ερπυστριοφόρο τεθωρακισμένο όχημα μάχης.

Γενικά

Τα σύγχρονα άρματα διαθέτουν βαρέα όπλα και ισχυρή θωράκιση, όπως επίσης και ταχύτητα που τους επιτρέπει να μετακινούνται γρήγορα προς και από το πεδίο της μάχης. Παρ’ όλο που τα άρματα δεν έχουν μεγάλη αυτονομία και είναι ιδιαίτερα δαπανηρά τόσο για την αγορά τους όσο και για την συντήρησή τους, αποτελούν ένα από τα πλέον διαδεδομένα όπλα, καθώς μπορούν εύκολα να προσβάλλουν στόχους αντίπαλων δυνάμεων και κυρίως να καλύψουν την προέλαση πεζικού και φίλιων στρατευμάτων. Στις διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις τα άρματα συμμετέχουν συγκροτώντας ίλες αρμάτων και ποτέ μεμονωμένα. Συνήθως καλύπτουν κινήσεις άλλων κλάδων ή όπλων (μονάδες πεζικού, καταδρομών, πεζοναυτών κ.λπ.). Η υποστήριξη των αρμάτων είναι αναγκαία καθώς παρ’ όλη τη θωράκισή τους είναι σχετικά ευάλωτα από αντιαρματικά, νάρκες, εχθρικό πυροβολικό, ελικόπτερα και αεροπλάνα. Την υποστήριξή τους αναλαμβάνουν συνήθως ίδιες ή φίλιες δυνάμεις όπως το μηχανικό, η αεροπορία, το πυροβολικό, και το πολεμικό ναυτικό στις αποβατικές επιχειρήσεις. Οι δυνατότητες ελιγμών των αρμάτων σαφώς και είναι ανάλογες της μορφολογίας του εδάφους των επιχειρήσεων π.χ. σε δάση και εδάφη με πολλά φυσικά εμπόδια. Τον πρώτο σχεδιασμό θωρακισμένων αρμάτων μάχης την έκανε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, που δεν απείχε και πολύ της σύγχρονης μορφής τους. Τα «άρματα εφόδου» όπως ονομάζονταν αρχικά, με την ιδέα της αυτοδύναμης κίνησής τους επί «παντός εδάφους», δηλαδή με ερπύστριες (αλυσίδες) εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως οχήματα για την καταστροφή των εχθρικών συρματοπλεγμάτων και άλλων οχυρωμάτων. Είχαν βεβαίως προηγηθεί σχέδια αρμάτων πλην όμως όλα παρουσίαζαν σοβαρά μειονεκτήματα. Σιγά – σιγά εξελίχτηκαν και αντικατέστησαν το ιππικό στα πεδία των μαχών. Από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα άρματα έχουν περάσει από πολλές εξελίξεις και συνεχίζουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον πόλεμο. Πολλοί όμως υποστηρίζουν ότι σιγά σιγά θα ξεπεραστούν.

Σχεδιασμός

Τα τρία παραδοσιακά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τις δυνατότητες ενός άρματος είναι η ισχύς πυρός τους, η αυτοδύναμη κίνησή – ευκινησία τους και η αμυντική τους θωράκιση. Η ισχύς πυρός είναι η ικανότητα ενός άρματος να καταστρέψει τον στόχο του. Αυτό περιλαμβάνει την ικανότητα να βάλλει επιτυχώς κατά κινούμενων στόχων, την ταχυβολία, και την ικανότητα καταστροφής θωρακισμένων οχημάτων και οχυρώσεων. Η ευκινησία περιλαμβάνει την μέγιστη δυνατή κάλυψη μιας απόστασης στον ελάχιστο δυνατό χρόνο, τους διάφορους τύπους του εδάφους που μπορούν να διασχίσουν, και την αυτονομία τους σε καύσιμα. Η στρατηγική ευκινησία περιλαμβάνει και τη μέγιστη ταχύτητα που μπορούν να φτάσουν τα άρματα σε στρατιωτικούς δρόμους και την ευκολία με την οποία μπορούν να μεταφερθούν πάνω σε αμαξοστοιχίες με βαγόνια – πλατφόρμες ή ειδικά διασκευασμένα πλοία, τα αρματαγωγά. Τέλος, ορισμένα άρματα μπορούν να μεταφέρονται και από αεροσκάφη, όπως το C-130 Hercules. Η αμυντική ικανότητα σχετίζεται με τον τρόπο που έχουν κατασκευαστεί, ποια σημεία προστατεύονται περισσότερο από τη θωράκιση ή την ενεργητική θωράκιση και ποια λιγότερο. Επίσης περιλαμβάνει και την ικανότητά τους να παραμένουν αόρατα με παραλλαγή και άλλα μέσα, την αποφυγή εχθρικών βλημάτων και τη συνέχιση της μάχης έπειτα από χτύπημα. Τα άρματα σχεδιάζονται για να συνδυάζουν σε ικανοποιητικό βαθμό και τα τρία κριτήρια και η σχεδίαση δεν αποσκοπεί στην τελειοποίηση του ενός. Για παράδειγμα, η αύξηση της θωράκισης θα μείωνε την ευκινησία με το επιπρόσθετο βάρος. Η αύξηση της ισχύος πυρός θα απαιτούσε μεγαλύτερα όπλα σε βάρος τόσο της θωράκισης όσο και της ευκινησίας.

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Τα πρώτα άρματα μάχης εφευρέθηκαν το 1914, στις αρχές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για τις ανάγκες του. Όμως από τη πρώτη στιγμή, η Βρετανική Κυβέρνηση δεν τα είδαν με καλό μάτι τα άρματα μάχης. Η κατασκευή τους ήταν πολύ κακή. Κι αυτό το ήξεραν όλοι οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου. Γι’ αυτό όταν κατασκευάστηκε το πρώτο άρμα, τα πληρώματα ήταν πολύ λίγα, λόγω της κακής εντύπωσης του τεθωρακισμένων στο κοινό. Στη συνέχεια, ενώ οι τύποι των αρμάτων μάχης βελτιώνονταν όλο και καλύτερα, άρχιζε να αυξάνεται και ο αριθμός πληρωμάτων.

Σκοπός του άρματος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο σκοπός του άρματος ήταν η τοποθέτησή τους μπροστά από τα χαρακώματα, για να τα προστατεύει πυροβολώντας τους στρατιώτες των Κεντρικών Δυνάμεων με πολυβόλα και πυροβόλα. Επίσης κατέστρεφε τα εχθρικά συρματοπλέγματα και περνούσε πάνω από τα χαρακώματα. Τα πρώτα άρματα μάχης εφευρέθηκαν το 1914, στις αρχές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για τις ανάγκες του. Όμως από τη πρώτη στιγμή, η Βρετανική Κυβέρνηση δεν τα είδαν με καλό μάτι τα άρματα μάχης. Η κατασκευή τους ήταν πολύ κακή. Κι αυτό το ήξεραν όλοι οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου. Γι’ αυτό όταν κατασκευάστηκε το πρώτο άρμα, τα πληρώματα ήταν πολύ λίγα, λόγω της κακής εντύπωσης του τεθωρακισμένων στο κοινό. Στη συνέχεια, ενώ οι τύποι των αρμάτων μάχης βελτιώνονταν όλο και καλύτερα, άρχιζε να αυξάνεται και ο αριθμός πληρωμάτων. Μάχη του Κουρσκ (ρωσ. Курская битва) ονομάζονται οι γερμανικές και σοβιετικές πολεμικές επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (από την 5η Ιουλίου του 1943 έως την 23η Αυγούστου του ίδιου έτους), στην περιοχή της πόλης του Κουρσκ (450 χιλιόμετρα νότια της Μόσχας), στην τότε Σοβιετική Ένωση. Παραμένει μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη ακολουθία αρματομαχιών στην Ιστορία, συμπεριλαμβανομένης και της Μάχης της Πρόχοροφκα. Ήταν η τελευταία στρατηγικά σχεδιασμένη επίθεση που οι Γερμανοί ήταν σε θέση να επιχειρήσουν στα ανατολικά Τα σύγχρονα άρματα διαθέτουν βαρέα όπλα και ισχυρή θωράκιση, όπως επίσης και ταχύτητα που τους επιτρέπει να μετακινούνται γρήγορα προς και από το πεδίο της μάχης. Παρ’ όλο που τα άρματα δεν έχουν μεγάλη αυτονομία και είναι ιδιαίτερα δαπανηρά τόσο για την αγορά τους όσο και για την συντήρησή τους, αποτελούν ένα από τα πλέον διαδεδομένα όπλα, καθώς μπορούν εύκολα να προσβάλλουν στόχους αντίπαλων δυνάμεων και κυρίως να καλύψουν την προέλαση πεζικού και φίλιων στρατευμάτων.Από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα άρματα έχουν περάσει από πολλές εξελίξεις και συνεχίζουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον πόλεμο. Πολλοί όμως υποστηρίζουν ότι σιγά σιγά θα ξεπεραστούν.

Ιστορικά ορόσημα

Μάχη	Έτος	Σύνολο αρμάτων	Σημειώσεις
Μάχη του Σομμ	1916	Μικρός αριθμός	Πρώτη απόπειρα χρήσης αρμάτων[1]
Μάχη του Καμπραί	1917	378	Πρώτη επιτυχημένη χρήση αρμάτων[2]
Δεύτερη μάχη του Βιλλιέρ-Μπρετονέ	1918	23	Πρώτη μάχη αρμάτων εναντίον αρμάτων
Μάχη της Γαλλίας	1940	5.828	Καθοριστική χρήση των αρμάτων έναντι μεγάλης δύναμης
Μάχη του Κουρσκ	1943	10.610	Τα περισσότερα άρματα σε μια μάχη
Μάχη του Σινά	1973	1.200	Νεότερα άρματα μάχης
Πόλεμος του Κόλπου	1991	~6.000	Σύγχρονα άρματα μάχης